Afscheidsreceptie voor betrokkenen van het AZC

PAPENDRECHT - Het AZC Papendrecht gaat per 1 september a.s. dicht. Om afscheid te nemen van allen die betrokken waren bij het AZC heeft het COA besloten een eenvoudige afscheidsreceptie te organiseren voor allen die actief geweest zijn op dit AZC. Voor bewoners zowel als personeel en vrijwilligers werd vrijdag 30 juni een receptie gehouden met een hapje en een drankje waar gesproken werd door wethouder J. Tegelaar van Papendrecht en dhr. Wiessner namens het COA.

Voor een feestje was -volgens de bewoners- geen aanleiding. Er zijn gezinnen die al vier of vijfmaal moesten verhuizen. Zij hebben niet zoveel te vieren. Wel vonden zij het een leuk idee om, met de nog aanwezige kinderen, een dagje naar de Beekse Bergen te gaan. En daar heeft het COA mee ingestemd. Binnenkort vertrekken drie bussen naar Hilvarenbeek.
Dhr Wiessner memoreerde "dat het COA in Nederland , nog niet zo lang geleden, 85.000 opvangplaatsen moest verzorgen. Tot de nieuwe vreemdelingenwetgeving de criteria, om toegelaten te worden tot de asielprocedure, aanscherpte. De instroom van asielzoekers daalde duidelijk. Dus moesten we krimpen, een nog niet bekend fenomeen." Inmiddels heeft het COA 50.000 opvangplaatsen ingeleverd.

"Sluiting van AZC Papendrecht doet zeer", zegt Wiessner. " Het wil zeggen: afscheid nemen van bekende omgeving, relaties en vrienden. Dat betekent dat kinderen afscheid moeten nemen van klasgenootjes vrienden en vriendinnen. Dat doet pijn. Daar wordt niemand vrolijk van."

"Een sluiting raakt niet alleen de bewoners van een AZC. Het heeft ook grote gevolgen voor de werkgelegenheid, bij het COA, maar ook bij de ketenpartners zoals MOA (medisch) VP (politie) en IND (juridisch). Maar ook leveranciers en Vluchtelingenwerk, en IOM (terugkeer) hebben nu met krimp te maken.

De AZC bewoners werden in het begin door een deel van de Papendrechters met argusogen ontvangen. Dat veranderde al snel toen velen -op uitnodiging van de werkgroep diaconie van het Overlegorgaan Kerken Papendrecht (OKP)- zich opgaven om vrijwilligerswerk op het AZC te doen en daarmee de bewoners te helpen. Volgens Wiessner 'stonden deze voor de bewoners altijd klaar met activiteiten of met raad en daad' . Ook zij zullen stiekem een traantje laten als ze hun protegé's moeten loslaten bij het volgende deel van hun trektocht door Nederland. Het AZC Papendrecht werd mede door de vrijwilligers 'de parel van de AZC's' in Nederland.