Ingezonden brief Alex Verlek: Toletantie

PAPENDRECHT - Tolerantie

Tolerantie is een kenmerk van de Nederlandse samenleving. Maar zijn we wel in staat dit belangrijke begrip goed uit te leggen en ook toe te passen?
De eerste vraag die je bij tolerantie kunt stellen is, ten opzichte van wat?
Mijn zoon werkte in de metaalindustrie en vertelde wel eens over de toegestane tolerantie - een millimeter of een fractie daarvan - bij een met precisie gedraaid stuk metaal. Het was met de vooraf vastgestelde maatvoering voor iedereen duidelijk waaraan voldaan moest worden. Daar was ook geen discussie over. Er werd natuurlijk wel eens mee gesmokkeld, maar als de metaalbewerker zijn eigen werk controleerde, en hij constateerde een grotere afwijking dan binnen de tolerantie paste, wist hij genoeg.
Voor onze samenleving zijn er lang niet altijd van die heldere blauwdrukken waaraan we met z’n allen willen voldoen. Aan de ene kant zou dat het wel makkelijk maken, tegelijkertijd ook enorm saai. En tja, als je het niet eens bent met die blauwdruk, dan heb je ook een probleem!

Ik moet denken aan dat liedje over die “15 miljoen mensen” dat verder zingt “die laat je in hun waarde”. Is dat tolerantie, mensen in hun waarde laten? Maar wat is dan die waarde?
Als je nu, op dit moment, spontaan de 10 belangrijkste waardes voor jou op moet noemen, is dat vast niet makkelijk! Als het voor jezelf al zo lastig is, hoe is het dan om de waardes voor anderen te benoemen?
Oh ja, wat is eigenlijk een waarde? Zijn we het daar met z’n allen over eens? Als we niet eens weten langs welke lijn we moeten kijken om te bepalen of het eindresultaat daarvan afwijkt, is het ook onmogelijk om de tolerantie(grens) te bepalen… Het wordt er niet eenvoudiger op!
En als we de waarde gedefinieerd hebben, wat is dan die afwijking die we nog tolereren en welke niet meer? Een voorbeeld. Stelen. We hebben afgesproken dat dit niet mag. Een kind dat geen eten heeft, mag echter van ons best die appel pikken en Belastingontduiking is haast een nationale sport geworden. Hmm, waardes en toleranties zijn dus flexibel, bewegen mee met de omstandigheden. Hoe kom je dan in vredesnaam voor een heel land tot een waardeset waarmee we kunnen leven en werken?
Ik voel een huiswerkopdracht opkomen. Als je nu zelf eens de tijd neem om over je waardeset na te denken, is dat stap 1. Wat vind je echt belangrijk in jouw leven? Hoe wil jij je leven inrichten en wat wil je daarbij in ere houden? Stap 2 is zelfreflectie, een moment van eerlijkheid: Doe je dat ook?
En als het antwoord op enig moment ‘nee’ is, mag je daarmee concluderen dat je jouw eigen doel voorbij schiet. Oeps, gemiste kans! En, welke tolerantie tolereer je daarbij?

Als we deze eerlijkheidsoefening af hebben, en laten we dan eens ‘simpel’ beginnen met alleen Papendrecht, vraagt het een stuk minder tolerantie om een ieder in zijn waarde te laten.